مرگ و پنگوئن

مرگ و پنگوئن
داشتن پنگوئن خانگی شاید قدری غریب به نظر آید اما ویکتور – شخصیت رمان مرگ و پنگوئن – با پنگوئنی به نام میشا هم‌خانه است چون باغ وحش شهر کی یف دیگر امکان نگهداری از پنگوئن‌ها را ندارد. این البته تنها موقعیت غریب رمان مرگ و پنگوئن آندری کورکف نیست. در این رمان هر چه پیش‌تر می‌رویم با موقعیت‌هایی غریب‌تر مواجه می‌شویم. موقعیت‌هایی هم مضحک‌ و هم ترسناک.
آندری کورکف در مرگ و پنگوئن با طنزی سیاه داستان نویسنده ناکامِ جویای نامی به نام ویکتور را روایت می‌کند که در جست‌وجوی روزنامه‌ای که حاضر شود داستان‌هایش را چاپ کند گرفتار مخمصه‌ای عجیب و غریب می‌شود. ماجرا از این قرار است که به ویکتور پیشنهاد داده می‌شود برای روزنامه آگهی ترحیم بنویسد. ویکتور که نتوانسته داستان‌هایش را جایی چاپ کند به نوشتن آگهی ترحیم راضی می‌شود و این پیشنهاد را می‌پذیرد، اما دیری نمی‌گذرد که معلوم می‌شود کاری که انجام آن را قبول کرده یک کار عادی نیست و با توطئه‌ای سیاسی ربط دارد و ویکتور با نوشتن این آگهی‌ها ناخواسته و نادانسته وارد ماجرای قتل‌هایی سیاسی شده است. اوضاع به تدریج پیچیده‌‌تر می‌شود و از رهگذر این ماجرا پای افراد دیگری به زندگی ویکتور و پنگوئن‌اش باز می‌شود.
داستان مرگ و پنگوئن در اوکراینِ بعد از جدایی از شوروی اتفاق می‌افتد. کورکف در این رمان با نگاهی انتقادی و طنزآمیز تصویری سیاه و کابوس‌وار از اوضاع اجتماعی اوکراینِ استقلال‌یافته به دست می‌دهد.
مرگ و پنگوئن با ترجمه شهریار وقفی‌پور در انتشارات روزنه منتشر شده است.
درباره نویسنده: آندری کورکف (- 1961)، نویسنده اوکراینی.