ایتالو کالوینو

ایتالو کالوینو (Italo Calvino)، متولد 1923 و درگذشته به سال 1985، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار و جُستارنویس ایتالیایی بود. کالوینو در کوبا و از مادر و پدری گیاه‌شناس متولد شد. تا پنج‌سالگی در کوبا بود و بعد از آن به ایتالیا رفت. در جوانی و در دوران دوران جنگ جهانی دوم به نهضت مقاومت ایتالیا پیوست. سپس عضو حزب کمونیست ایتالیا شد و مدتی هم با روزنامۀ «لونیتا»، که از روزنامه‌های حزب کمونیست ایتالیا بود، و نشریات کمونیستی دیگری همکاری کرد. از جمله مطالبی که برای روزنامۀ «لونیتا» می‌نوشت و بابت‌شان جایزه هم گرفت یادداشت‌های سفرش به اتحاد جماهیر شوروی بود. کالوینو اما در سال 1957 از حزب کمونیست بیرون آمد. او در دهۀ 1960 به همراه الیو ویتورینی نشریۀ ادبی «منابو» را درآورد. ایتالو کالوینو را از نویسندگان پست‌مدرن به‌شمار آورده‌اند. طنز و فانتزی و گره‌زدن تخیل و افسانه و واقعیت از ویژگی‌های اصلی سبک نویسندگی کالوینو هستند. او همچنین نویسنده‌ای‌ست که به تاریخ نظر دارد و این را به‌ویژه در سه‌گانۀ معروفش به نام «نیاکان ما»، که از سه رمان «ویکنت دونیم‌شده» و «بارون درخت‌نشین» و «شوالیۀ ناموجود» تشکیل شده است، می‌بینیم. او در ژانر علمی – تخیلی نیز نوشته است. کالوینو همچنین ادبیات کلاسیک را خوب خوانده بود و مقالاتش در کتاب «چرا باید کلاسیک‌ها را خواند» گواه اشراف او بر ادبیات کلاسیک است. از دیگر آثار ایتالو کالوینو می‌توان به کتاب‌های «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری»، «کمدی‌های کیهانی»، «کاخ سرنوشت‌های متقاطع» و «شهرهای نامرئی» اشاره کرد.