رستاخیز شومیز

رستاخیز
تصویری انتقادی از اوضاع سیاسی و اجتماعی روسیه قرن نوزدهم و روزگار سیاه مردم فقیر در آن دوران. تالستوی، که در رمانهایش همواره به نحوی به زندگی اجتماعی ملت روسیه و اقشار و طبقات گوناگونی که در قرن نوزدهم در این کشور می‌زیستند پرداخته است، در رمان رستاخیز نیز وجهی از زندگی مردم روسیه را با نگاهی انتقادی و رویکردی اخلاقی به نمایش می‌گذارد. او در این رمان روایتگر فساد روسیه تزاری و ظلمی است که از جانب اشراف و اربابهای زمیندار بر رعایا و مردم فقیر اعمال می‌شده است. رستاخیز همچنین رمانی اخلاقی درباره دگرگونی و تحول و رستگاری است. شخصیت اصلی این رمان اشرافزاده‌ای است که در جوانی دختری فقیر را فریب داده و از او کام گرفته و آن‌گاه به حال خود رهایش کرده است. سالها می‌گذرد. دختر فقیر پس از بلایی که اشرافزاده بر سر او می‌آورد به تن‌فروشی می‌افتد و روزگاری سخت و سیاه را از سر می‌گذراند. در این گیر و دار بر اثر توطئه‌ای متهم به قتل می‌شود و به زندان می‌افتد. زمان محاکمه دختر که فرا می‌رسد آن اشرافزاده‌ای هم که او را فریب داده و چنین سرانجام شومی را برایش رقم زده در میان هیأت منصفه نشسته است. اشرافزاده با دیدن دختر و فهمیدن اینکه هوسِ آنی او دختر را به چه تیره‌روزی و مصائب بزرگی دچار کرده است، احوالش دگرگون می‌شود و به خود می‌آید و به جبران گذشته کمر می‌بندد.
ترجمه سروش حبیبی از رمان رستاخیز در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
درباره نویسنده: لی‌یو تالستوی (1910-1828)، داستان‌نویس، جستارنویس و فعال سیاسی – اجتماعی اهل روسیه.