نبرد (شومیز- ماهی)

کتاب «نبرد» اثر کارلوس فوئنتس
رمانی که در بستری تاریخی روایت شده و به انقلاب رهایی‌بخش امریکای لاتین پرداخته است. روایت معمول تاریخ معمولا ناگفته‌هایی بسیار دارد و نقاط نادیده زیادی به خصوص از زندگی اجتماعی مردم عادی و آنچه در اعماق جامعه می‌گذرد در روایت تاریخی وجود دارد. ادبیات و به خصوص رمان امکان به تصویر کشیدن وجوهی از زندگی اجتماعی را دارد که معمولا در روایت کلان تاریخی بازمی‌مانند. رمان عرصه بروز جزئیات با اهمیتی است که معمولا جایی در تاریخ ندارند و از این‌رو است که رمان در درک دقیق‌تر یک دوران اهمیتی بسیار دارد. ادبیات امریکای لاتین به تاریخ توجهی ویژه دارد و کارلوس فوئنتس یکی از شاخص‌ترین نویسندگان امریکای لاتین است که در بسیاری از آثارش و به طور خاص در رمان «نبرد» به تاریخ توجه کرده است.
کتاب «نبرد» رمانی مهم از کارلوس فوئنتس است و یادآور جمله‌ای از خود اوست که گفته بود: «آنچه را که تاریخ ناگفته می‌گذارد، رمان بازمی‌گوید.»
اغلب رمان‌های فوئنتس از جمله رمان «نبرد» به طرق گوناگون به تاریخ مکزیک و امریکای لاتین پیوند خورده است. توجه نویسندگان امریکای لاتین به تاریخ یکی از دلایل اهمیت و جذابیت ادبیات این قاره بوده است و فوئنتس از چهره‌های مهم این جریان به شمار می‌رود.
فوئنتس در طول چند دهه نویسندگی بیش از هرچیز در پی بیان هویت انسان امریکای لاتین و واکاوی ریشه‌های این هویت بوده است. رمان «نبرد» از شاخص‌ترین کتاب‌های فوئنتس در زمینه جست‌وجوی ریشه‌های جوامع امریکای لاتین است.

مروری بر کتاب «نبرد»
کارلوس فوئنتس در رمان «نبرد» برای واکاوی ریشه‌های تاریخی جوامع امریکای لاتین به نقطه آغاز تاریخ امریکای لاتین یعنی انقلاب آزادی‌بخش رفته است.
عبدالله کوثری، مترجم کتاب «نبرد» که اطلاعات جامعی درباره فرهنگ و تاریخ امریکای لاتین دارد، در بخشی از یادداشت ابتدایی‌‌اش درباره رمان «نبرد»، به این نکته اشاره کرده که آبشخور فکری و ایدئولوژیک انقلاب آزادی‌بخش امریکای لاتین که از سال 1810 تا 1822 طول کشید و کشورهای مختلف امریکای لاتین را درنوردید بیش از هرچیز دیگر آرا و افکار فیلسوفان فرانسوی عصر روشنگری چون روسو، ولتر و دیدرو بود و نیز رخدادهای تاریخی چون انقلاب فرانسه و انقلاب استقلال‌طلبانه امریکای شمالی.
فوئنتس در رمان «نبرد» روند این انقلاب و وقایع مهم آن را از چشم روشنفکری آرژانتینی که دلبسته و سرسپرده افکار روسو است پی گرفته است. نام این شخصیت داستان «نبرد»، بالتاسار بوستوس است و رمان از طریق نامه‌هایی که او به دو دوست روشنکرش می‌نویسند پیش می‌رود.
در رمان «نبرد» با سیر سلوک فکری و روحی بالتاسار بوستوس نیز روبرو هستیم. مترجم فارسی کتاب درباره این ویژگی رمان نوشته: «این روشنفکر آرمانخواه که سراسر زندگی‌اش را وقف مطالعه فیلسوفان فرانسوی کرده و از معلم یسوعی خود آموخته که امریکای لاتین تاریخ و هویتی جدا از تاریخ و هویت اسپانیا دارد، برای تحقق بخشیدن به آن آرمان‌ها و نیز به انگیزه عشقی ناممکن و در جست‌وجوی معشوقی دسترس‌ناپذیر به امواج توفنده انقلاب می‌پیوندد و گام به گام و منزل به منزل با آن همراه می‌شود.»
شخصیت اصلی رمان «نبرد» با جریان انقلابی که سراسر امریکای لاتین را درنوردیده همراه می‌شود اما چندان طول نمی‌کشد که درمی‌یابد انقلابی که بسی شور و شوق آفریده در هیچ کجای این قاره معنا و تفسیری یکسان ندارد و ملت‌های مختلف به دلایلی گوناگون با انقلاب همراه شده‌اند.
رمان «نبرد» فوئنتس روایتی است از انرژی‌ و شور و شور انقلاب امریکای لاتین و نیز موانع و محدویت‌های پیش روی آن. فوئنتس با بازخوانی تاریخ در پی آن بوده که نشان دهد مسائل کنونی کشورهای امریکای لاتین ریشه در تاریخ دارد و راهی جز بازخوانی انتقادی گذشته وجود ندارد.

درباره کارلوس فوئنتس نویسنده کتاب «نبرد»
کارلوس فوئنتس، از مشهورترین چهره‌های ادبیات امریکای لاتین، رمان‌نویس و مقاله‌نویس مکزیکی است که در نوامبر 1928 در پاناماسیتی کشور پاناما از پدر و مادری مکزیکی متولد شد. پدر فوئنتس دیپلمات و سفیر مکزیک در اسپانیا، هلند، پاناما و پرتغال بود و به همین خاطر او کودکی‌اش را در کشورهای مختلفی سپری کرد. دوره دبستان را در واشینگتن دی.سی. بود و دبیرستان را در سانتیاگو و بوئنوس آیرس گذراند و دوره کالج را هم در مکزیکوسیتی سپری کرد و از دانشگاه ملی مکزیک در رشته حقوق فارغ‌التحصیل شد. پس از این، فوئنتس به ژنو رفت و در آنجا تحصیلاتش را در رشته حقوق ادامه داد. در سال 1956 به عنوان دیپلمات در لندن مشغول به کار شد و در پاریس نیز به عنوان سفیر خدمت کرد. او همیشه در کنار نویسندگی در مشاغل دولتی هم به کار می‌پرداخت اما از 1959 به بعد عمده زمان خود را صرف ادبیات کرد و نشریه‌ای نیز در همین سال منتشر کرد. او پیش از این هم تجربه انتشار نشریه با چهره‌هایی چون اوکتایو پاز داشت. فوئنتس جوایز متعددی هم به دست آورده که می‌توان به جایزه سروانتس اشاره کرد. او در سال 2012 در 83 سالگی درگذشت. از فوئنتس آثار زیادی به فارسی ترجمه شده که برخی از آنها عبارتند از: «گرینگوی پیر»، «آئورا»، «مرگ آرتمیو کروز»، «پوست انداختن»، «سر هیدرا» و «خویشاوندان دور».

درباره ترجمه کتاب «نبرد»
کتاب «نبرد» با ترجمه عبدالله کوثری در نشر ماهی منتشر شده است.
عبدالله کوثری، متولد 1325 در همدان، از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین مترجمان سال‌های اخیر ایران است که آثار متعددی به خصوص در زمینه ادبیات با ترجمه او منتشر شده است. کوثری پیش از آنکه به ترجمه بپردازد شعرهایی در نشریات مختلف منتشر کرده بود و درواقع به عنوان شاعر شناخته می‌شد و حتی در ده شب گوته نیز شعر خوانده بود. کوثری تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشته اقتصاد در دانشگاه ملی سابق سپری کرد و پس از آن مدتی برای تکمیل زبان انگلیسی به انگلستان رفت و پس از بازگشت به ایران در کتابخانه دانشگاه ملی به کار مشغول شد. او تا چند سال به عنوان مترجم و ویراستار با پژوهشگاه‌ها و دانشگاه‌ها همکاری داشت اما در سال 1359 با کناره‌گیری از این مشاغل به عنوان مترجم حرفه‌ای به کار مشغول شد و البته گاهی نیز به ویراستاری پرداخت. در کار ترجمه کوثری تمرکز ویژه‌ای بر ادبیات امریکای لاتین داشته و تعدادی از شاهکارهای نویسندگان امریکای لاتین توسط او به فارسی برگردانده شده‌اند. او جوایزی هم برای ترجمه کسب کرده است. «دن کاسمورو»، «حکومت نظامی»، «ایران، جامعه کوتاه مدت»، «ریچارد سوم»، «ائوریپیدس»، «سنکا»، «جنگ آخر زمان»، «سور بز»، «پوست انداختن» و «مرگ در آند» برخی از ترجمه‌های عبدالله کوثری هستند.