روباه

کتاب «روباه» اثر دی. اچ. لارنس
رمانی روانشناختی دربارۀ جنسیت، زنانگی، موقعیت و جایگاه زن در فرهنگ مردانه و پیچیدگی‌های روابط و مناسبات و احساسات و امیالِ انسانی. کتاب «روباه» (The Fox) رمانی‌ست کوتاه از دی. اچ. لارنس که در آن زوایای تاریک و مبهم جنسیت و مِیل مورد کندوکاو قرار گرفته است.
دی. اچ. لارنس در کتاب «روباه» طبیعت و واقعیت عینی را ماهرانه با احوال درونی شخصیت‌های این رمان کوتاه پیوند زده و امر عینی را به امر ذهنی و روانشناختی متصل کرده است.
متن اصلی رمان «روباه» اولین بار در سال 1922، به‌صورت پاورقی دنباله‌دار و در چهار شماره، در مجلۀ امریکاییِ The Dial، منتشر شده است.
براساس کتاب «روباه» فیلم هم ساخته شده است.

مروری بر کتاب «روباه»
در زندگی دو زنِ تنها ناگهان سروکلۀ مردی و روباهی پیدا می‌شود و این دو واقعه، سِیرِ عادی زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد. طرح اصلی کتاب «روباه» برپایۀ چنین موقعیتی شکل گرفته است.
کتاب «روباه» ماجرای دو دختر تقریباً سی‌ساله، به نام‌های بنفورد و مارچ، است که باهم و بدون هیچ کارگرِ مردی، مزرعه‌ای را اداره می‌کنند. کارِ آن‌ها مرغداری است. کار، طاقت‌فرساست و اوضاع مرغداری چندان روبه‌راه نیست. بنفورد ریزنقش است و چندان بُنیۀ کار کردن ندارد. سرمایه از اوست و بیشتر کارها بر دوشِ مارچ است. مارچ زنی قوی‌بنیه با چهرۀ زنانه و هیکلی عضلانی و تقریباً مردانه است.
زندگی بنفورد و مارچ در مزرعه به ملال و یکنواختی می‌گذرد. آن‌ها در گیرودار سروکله زدن با مسائل مرغداری و گذران زندگی یکنواخت خود هستند که مشکلی به مشکلاتشان اضافه می‌شود: روباه. ماجرا از این قرار است که یک روباه به مزرعه دستبرد می‌زند و مارچ هرچه تلاش می‌کند موفق نمی‌شود او را به چنگ آورد و شکارش کند تا اینکه یک‌بار روباه بیش از حد به او نزدیک می‌شود، اما مارچ مسحورِ او می‌شود و بازهم نمی‌تواند به سمتش شلیک کند. روباه می‌گریزد.
در بخش‌های مربوط به آمدن روباه و تلاش مارچ برای شکارش و ناتوانی‌اش از شلیک به او، کشمکش‌های درونی مارچ بسیار ماهرانه ترسیم شده است و در ادامۀ کتاب «روباه» هم می‌بینیم که لارنس استادانه از پس به نمایش گذاشتن پیچیدگی‌ها و کشمش‌های درونی شخصیت رمانش برمی‌آید و باب تأمل در ابهام‌های جنسیتی و پیچیدگی‌های جنسیت و مِیل و نیز تأمل در زنانگی و نقش و جایگاه و هویت زن در جهان مردسالار را می‌گشاید.
چند ماه بعد از ماجرای روباه، مردی به نام هنری به مزرعه می‌آید و ساکن آن‌جا می‌شود و حضور او باب کشمکش‌های درونی بیشتر و عمیق‌تری را در کتاب «روباه» می‌گشاید.
کتاب «روباه» رمانی کم‌گو و موجز است؛ رمانی کوتاه که در نهایت ایجاز، حس‌های پنهان را به سطح می‌آورد و اضطراب‌ها و دلمشغولی‌ها و امیالِ پنهانِ شخصیت‌ها و پیچیدگی‌های مناسبات میان آن‌ها را به نمایش می‌گذارد.
لارنس در کتاب «روباه» با کشاندن واقعیت عینی به قلمروِ ذهن، به واقعیت رنگی از وهم و ابهام می‌زند و از روابط درونی و پنهان میان چیزها می‌نویسد.
وقایع کتاب «روباه» در انگلستان دورۀ بعد از جنگ جهانی اول اتفاق می‌افتد و در این رمان تصویری از آسیب‌ها و مشکلات ناشی از جنگ هم ارائه شده است.

دربارۀ دی. اچ. لارنس، نویسندۀ کتاب «روباه»
دیوید هربرت لارنس (David Herbert Lawrence)، معروف به دی. اچ. لارنس (D. H. Lawrence)، متولد 1885 و درگذشته به سال 1930، داستان‌نویس، شاعر و مقاله‌نویس انگلیسی بود.
لارنس در آثارش به ترسیم از خود بیگانگی اجتماعیِ برآمده از مدرنیته و صنعتی شدن جامعه می‌پرداخت و نیز در مفهوم و موضوع جنسیت و غریزه کندوکاو می‌کرد. او در زمان حیاتش قدر ندید و به‌دلیل پرداختن به موضوعاتی در آثارش که منطبق با عُرفِ زمانه نبود و ابراز نظریاتی که جَوّ غالب زمانه‌اش نمی‌پسندید، مورد اجحاف قرار گرفت و عناد با او به‌حدی بود که در متن‌هایی هم که به‌مناسبت مرگش منتشر شد بازتاب یافت و تنها ای. ام. فورستر، داستان‌نویس و منتقد ادبی انگلیسی، بود که در متنی که به‌مناسبت مرگ لارنس نوشت، او را ستود.
لارنس در نقاشی و نمایشنامه‌نویسی و ترجمه هم دستی داشت. از او تعداد زیادی رمان، داستان کوتاه، دفتر شعر و آثار غیرداستانی منتشر شده است.
از آثار دی. اچ. لارنس می‌توان به رمان‌های «عاشق لیدی چاترلی»، «باکره و کولی»، «رنگین‌کمان» و «پسرها و عاشق‌ها» اشاره کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «روباه»
کتاب «روباه» با ترجمۀ کاوه میرعباسی در نشر افق منتشر شده است. این کتاب قبلاً با همین ترجمه در نشر باغ نو منتشر شده بود.
کاوه میرعباسی، متولد 1334، مترجم ادبی و داستان‌نویس ایرانی است. میرعباسی کار داستان‌نویسی و ترجمه را از دوازده‌سالگی و با مجلۀ «کیهان بچه‌ها» آغاز کرد. در چهارده‌سالگی در ترجمۀ مجموعۀ افسانه‌های ملل با انتشارات امیرکبیر همکاری کرد و ترجمه‌اش در سال 1350 در این انتشارات منتشر شد. در هجده‌سالگی به فرانسه رفت که حقوق بخواند اما این رشته را رها کرد و برای خواندن سینما به رومانی و سپس، برای ادامۀ تحصیل در این رشته و گرفتن دکترای سینما، به اسپانیا رفت اما مشکلات مالی نگذاشت که تز دکترای خود را، با عنوان «تعلیق در ادبیات و سینما»، به انجام برساند.
میرعباسی در سال 1360، بعد از نوزده سال زندگی در خارج از کشور، به ایران برگشت و کار ترجمه را ادامه داد. او به سه زبان اسپانیایی، فرانسه و انگلیسی مسلط است و آثار بسیاری را از ادبیات کلاسیک و مدرن جهان به فارسی برگردانده است.
ادبیات پلیسی یکی از تخصص‌ها و حوزه‌های علاقه‌مندی کاوه میرعباسی است. او دبیری ترجمۀ دو مجموعۀ پلیسی، یکی «دایرۀ هفتم» برای انتشارات نیلوفر و دیگری «ادبیات پلیسی امروز جهان» برای نشر قطره، را به‌عهده داشته است.
میرعباسی خود نیز رمانی پلیسی – معمایی با عنوان «سین مثل سودابه» نوشته و منتشر کرده است.
او همچنین آثاری از گابریل گارسیا مارکز، مثل رمان‌های «صد سال تنهایی» و «عشق در روزگار وبا» و خاطرات او را، با عنوان «زنده‌ام که روایت کنم»، از زبان اسپانیایی به فارسی ترجمه کرده است.
از دیگر ترجمه‌های کاوه میرعباسی می‌توان به کتاب‌های «کمدی الهی»، «نازارین»، «پدرو پارامو»، «1984»، «صلیب آبی و شش داستان دیگر»، «بچه‌های سبز»، «همه‌ی اسب‌های زیبا»، «بر استخوان‌های مُردگان» و «قتل در کمیتۀ مرکزی» اشاره کرد.
میرعباسی همچنین، با همکاری اسماعیل عباسی، کتابی دربارۀ عکاسی، با عنوان «نقد عکس: درآمدی بر درک تصویر» ترجمه کرده است.
از کاوه میرعباسی، به‌جز رمان پلیسی – معمایی «سین مثل سودابه» که به آن اشاره شد، دو اثر داستانی دیگر نیز به‌ نام‌های «هفت روز نحس» و «پایان خوش ناتمام»، که اولی مجموعه داستان و دومی رمان است، منتشر شده است. از او همچنین کتابی در حوزۀ طنز، با عنوان «چه کردند ناموران»، به چاپ رسیده است.
از کتاب «روباه» ترجمه‌های فارسی دیگری هم موجود است که از جملۀ آن‌ها می‌توان به ترجمۀ فریده شعبانی راد، منتشرشده در نشر هاوژین، اشاره کرد.