اعتماد

اعتماد
زني به نام باربارا براي ديدار با نامزدش، مارتين، به پاريس آمده است. از مارتين اما خبري نيست و يک ليموزين باربارا را به هتل آورده است. باربارا وقتي وارد اتاقش در هتل مي‌شود تلفن اتاق زنگ مي‌خورد. مردي پشت خط است که خود را لئون و دوست مارتين معرفي مي‌کند. ماجرا در ابتدا به نظر چندان نگران‌کننده نيست، اما خيلي زود وجوهي شک‌برانگيز و ترسناک پيدا مي‌کند. مارتين قبلاً در نامه‌اش به باربارا به او گفته است که به خطر افتادن در ماجرايي سياسي او را مجبور به آمدن به پاريس کرده است. حالا مردي که خود را لئون مي‌نامد حرفهايي مي‌زند که معلوم است همه چيز را درباره مارتين و باربارا مي‌داند. اما لئون واقعاً کيست؟ آيا همان کسي است که ادعا مي‌کند؟ باربارا در برابر لئون سردرگم مي‌شود. لئون او را در تنگناي ناجوري قرار داده است. آريل دورفمن در رمان اعتماد از حس ناامني و بي‌اعتمادي در فضايي خفقان‌زده سخن مي‌گويد و از خود را تحت نظارت چشمهاي نامرئي ديدن در چنين فضايي. اعتماد داستان سيستمي پليسي است که در سيطره آن راست و دروغ از هم قابل تشخيص نيستند و همه چيز در هال‌اي از راز و ابهامي هراس‌آلود است. رابطه لئون و باربارا و مکالمه‌هاي تلفني‌شان در اين رمان به خوبي نشانگر ناامني، بي‌اعتمادي، ترس، سردرگمي و گم‌شدن هويت آدم‌ها و تشخيص‌ناپذير شدن راست و دروغ در فضايي پليسي و خفقان‌زده است.
اعتماد با ترجمه و مقدمه عبدالله کوثري در نشر آگه منتشر شده است.
درباره نويسنده: آريل دورفمن (- 1942)، داستان‌نويس، نمايشنامه‌نويس، جُستارنويس و فعال حقوق بشر آرژانتيني – شيليايي – آمريکايي.